683
دل مـن دانـد و مـن دانـم و دل دانـد و مـن
+مولوی
دل مـن دانـد و مـن دانـم و دل دانـد و مـن
+مولوی
چـنـانـت بـه درخـت بـچـسـبـانـم بـه دلـتـنـگـى
كـه درخـت شـوى
كـه رفـتـن اگـر بـخـواهـى
نـتـوانـى
كـه بـمـانـى
. . .
+علیرضا روشن
ای مـن بـه فـدایِ دلِ دیـوانـه پـسـنـدش . . .
+سیمین بهبهانی
جـان و جـهـانـی
چـه کـنـم
جـان و جـهـان را
+مولوی
یـکـی وصـل و یـکـی هـجـران پـسـنـدد
مـن از درمـان و درد و وصـل و هـجـران
پـسـنـدم آنـچـه را جـانـان پـسـنـدد
+باباطاهر
یـا بـمـان، یـا کـه نـرو، یـا نـگـهـت مـیـدارم . .
+محسن مرادی
شـب
شـب اسـت
امـا
بـخـیـر
نـیـسـت . . .
+مریم قهرمانلو
نـمـی شـود گـفـت
مـثـلـا
چـقـدر دوسـتـت دارم هـا
را . . .
+سید علی صالحی
آخـریـن عـبـادت مـا نـیـسـت
پـس آمـده ایـم ایـنـجـا
بـرایِ کـدام درد بـی شـفـا
شـعـر بـخـوانـیـم و بـاز بـه خـانـه بـرگـردیـم ؟!
+سید علی صالحی
جـمـع نـمـی شـود دگـر هـر چـه تـو مـی پـراکـنـی . . .
+سعدی
حـالـم از هـر مـشـکـلـی
مـشـکـل تـر اسـت . . .
+هلالی
چـنـان نـوبـرانـه
کـه بـهـار هـم
دهـانـش آب مـی افـتـد !!
+احمد شاملو
بـاز هـم دلـتـنـگ تـوام .
حـالـا بـبـیـن نـبـودنـت بـا مـن چـه مـی کـنـد !
+عباس معروفی
مـعـنـای تـمـام جـمـلـه هـای نـاتـمـامـی سـت کـه عـاشـقـان جـهـان،
دسـتـپـاچـه
در لـحـظـه دیـدار فـرامـوشـی گـرفـتـنـد
و از گـفـتـار بـازمـانـدنـد . . .
+عباس معروفی
پـایـیـز هـیـچ حـرف تـازهای بـرای گـفـتـن نـدارد
بـا ایـن هـمـه
از مـنـبـر بـلـنـد بـاد
بـالـا کـه مـیرود
درخـتهـا چـه زود بـه گـریـه مـیافـتـنـد !
+حافظ موسوی
بـگـذار حـرف هـا آنـقـدر یـکـدیـگـر را بـزنـنـد تـا بـمـیـرنـد !!
+سپیده رشیدی
کـه در کـنـار تـو بـودن چـه عـالـمـی دارد . . .
+فرامرز عرب عامری
بـه
بـخـت
بـلـنـدم
کـه
در
کـنـارِ
مـنـی
. . .
+جویا معروفی
وقـتـی کـسـی بـاشـد کـه تـو را
آنـگـونـه دوسـت داشـتـه بـاشـد،
کـه دلـت مـی خـواهـد . . !
+یوستین گردر
کـه نـفـهـمـيـدم
و از سـرمـا مـُردم ؟
+عباس معروفی
مـی خـواهـم هـمـه ی دنـیـایـم آغـوش تـو بـاشـد
+عباس معروفی
بـُگـذار کـه غـم نـیـز رَوَد شـاد ز دسـتـت
+صابر همدانی
مـن بـه ايـن درد مـيـخـورم کـه شـبهـا
رصـد کـنـم کـوچـکـتـريـن حـرکـاتِ تـو را در خـواب . .
غـلـتـيـدنـت در مـوجِ مـلـافـههـا،
زمـزمـههـای زيـر لـبـت
و تـکـان خـوردنِ آرامِ مـردمـکـانـت را
تـا از ابـريـشـمِ مـژههـايـت شـعـر بـبـافـم تـا صـبـح . .
تـو هـم
بـا اولـيـن لـبخـنـدِ صـبـحـگـاهـی ات
بـه دردِ درمـانِ تـمـامِ دردهـای مـن مـيـخـوری . . !
+يغما گلرويی
يـکـيـش مـوهـای تـوسـت
گـل مـن !
نـه ايـن کـه راه بـروی
بـاد را پـريـشـان کـنـی
نـه !
در آغـوشـم بـخـوابـی
کـه مـوهـات را نـفـس بـکـشـم
آرام
در بـاغ روحـت بـچـرخـم
در بـهـشـت پـرتـقـال و نـارنـج
و قـشـنـگـی بـودنـت را
بـه تـنـت بـگـويـم . . !
+عباس معروفی
دو جـلـد از يـک رمـان عـاشـقـانـه بـوديـم
تـنـگ در آغـوش هـم
خـوابـيـده در قـفـسـه هـای کـتـابـخـانـه ای روسـتـايـی
گـاهـی تـورا
گـاهـی مـرا
تـنـهـا بـه سـبـب تـشـديـد دلـتـنـگـی هـامـان
بـه امـانـت مـی بـردنـد . . .
+عباس معروفی
و بـه آن بـرمـيـگـردم
تـعـجـب مـيـکـنـم کـه چـطـور
مـسـئـلـه ای بـه ايـن کـوچـکـی
ايـن قـدر اسـبـاب غـصـه ی مـن شـده بـود !
زمـان مـيـگـذرد و تـلـخـی آن فـرامـوش مـی شـود . . !
+آنا کارنينا- لئو تولستوی
جـز هـمـيـن سـه حـرف
جـز هـمـيـن سـه حـرف سـادهی مـيـان تـهـی
چـيـز ديـگـری سـرم نـمـی شـود . . !
مـن سـرم نـمـی شـود
ولـی
راسـتـی
دلـم
چـه مـی شـود . . ؟
+قيصر امين پور
يـکـی بـرای مـردن در آغـوش تـو
يـكـی بـرای تـمـاشـای عـاشـقـی كـردنـت . . .
+عباس معروفی
يـعـنـی تـو بـاور مـی کـنـی ؟
شـمـرده ای ؟
کـی شـمـرده اسـت ؟
جـز سـيـاسـتـمـدارهـا
ديـده ای کـسـی آدم بـشـمـرد ؟
بـاور نـکـن
نـارنـجـی !
بـاور نـکـن
سـبـز آبـی کـبـود مـن !
بـاور کـن
هـمـه ی دنـيـا فـقـط "تـويـی"
و بـرخـی دوسـتـان . . !
بـقـيـه هـم تـکـراری انـد !
+عباس معروفی
جـوری تـوی بـغـلـت مـی چـرخـم
كـه شـب نـدانـد
كـی بـايـد روز شـود !
+عباس معروفی