رخ...

من در آیینه رُخ خود دیدم،
و به تو حق دادم.
آه می‌بینم، می‌بینم
تو به اندازه‌ی تنهاییِ من خوشبختی،

من به اندازه‌ی زیباییِ تو، غمـگینم...!

جه میدانستم...

من گمان می کردم... 

دوستی...همچون سروی سرسبز...
 

چارفصلش...همه آراستگی ست...
من چه میدانستم... 

دل هر کس...دل نیست... 

می اندیشم...

در میان من و تو 

 
فاصله هاست 

گاه می اندیشم 

میتوانی تو  

به لبخندی 

این فاصله را برداری...